Maggie Striefvater - "Drżenie"

 Drżenie

 Maggie Stiefvater

Tytuł oryginalny : Shiver
Wydawnictwo : Wilga
Ilość stron : 459

Współczesna opowieść o wilkołakach? Tak!

Historia z Mercy Falls zaczyna się w momencie, gdy jeden ze szkolnych kolegów Grace, zostaje zagryziony przez wilki. Jak głosi plotka, jego ciało w tajemniczych okolicznościach znika z kostnicy. Tymczasem Grace, sama jako dziecko pogryziona i cudem uratowana przed sforą, od lat widuje pod swoim domem wilka o pięknych złotych oczach... Przy każdym rozdziale podana jest temperatura otoczenia. To ona ma decydujący wpływ na postać człowieka-wilka, którego chłód zmienia w zwierzę.

Granica między dobrem a złem nie jest tożsama z granicą między człowiekiem a wilkiem. Opowieść o wilkołakach to klucz do sedna tego, co najważniejsze dla młodych ludzi: do miłości, przyjaźni, ale i do samotności czy nieuniknionego okrucieństwa. Można w niej odnaleźć źródła rywalizacji, zazdrości, a także wybaczania.


Grace ma 17 lat. Jest zrównoważona, praktyczna i samodzielna. Ma z pozoru wzorową rodzinę...ale pod przykrywką szczęścia czai się samotność. Mimo wypadku sprzed lat kocha wilki. Lecz tragiczne wydarzenie, które ma miejsce w miasteczku sprawia, że ludzie zaczynają się bać. A to dopiero początek...

Sam to przeciwieństwo Grace. Romantyczny, twórczy, wręcz delikatny, ale przede wszystkim smutny, jednak kiedy trzeba potrafi walczyć o swoje. Mimo , że jestem przyzwyczajona do tego, iż szablonowy chłopak w książce to przeważnie typ macho, Sam skradł moje serce już na samym początku. Można go opisać wieloma słowami...ja ograniczę się do dwóch : absolutnie słodki. Nic dodać nic ująć. Mogę tylko wyprowadzić z błędu tych, którzy po moim opisie mają wrażenie, że brak mu charakteru.

- Jesteś piękny i smutny. - powiedziałam w końcu, nie patrząc na niego. - Zupełnie jak twoje oczy. Jesteś jak pieśń, która słyszałam będąc dzieckiem, ale zapomniałam o niej, dopóki nie usłyszałam jej znowu.

Miłość, przyjaźń, zaufanie, ale też samotność i strach. Autorka jest prawdziwą mistrzynią w przedstawianiu uczuć. Sprawiają wrażenie szczerych, głębokich i zaskakująco dojrzałych. Maggie Stiefvater stworzyła prawdziwe arcydzieło : romantyczne, delikatne i w pewien sposób wzruszające. Książka poruszyła moją wrażliwą strunę pozostawiając mnie w stanie lekkiego rozbicia (może jestem nadwrażliwa?)

Jeśli chodzi o akcję...może nie dzieje się ona w zawrotnym tempie, nie znaczy to jednak, że jest nudno. Każdy rozdział zawiera coś interesującego, coś godnego uwagi. Narracja jest pierwszoosobowa. Wydarzenia są przedstawione z dwóch perspektyw Sama i Grace.

"Drżenie" można  podsumować jednym zdaniem. Czasem warto spojrzeć komuś głęboko w oczy, bo przecież oczy to zwierciadła duszy. 

Moja ocena : 5+/6

Odsunął się ode mnie o dwa cale i zabrał rękę z tyłu mojej głowy i zamiast tego położył ją za mną na oparciu kanapy. Zwrócił się do ściany :

- Witajcie, rodzice Grace. Jestem chłopakiem Grace. Proszę zwrócić uwagę na niewinną odległość między nami. Jestem bardzo odpowiedzialny i nigdy nie włożyłem języka w usta waszej córki.