Więzień Labiryntu
James Dashner
Tytuł Oryginalny: The Maze Runner
Wydawnictwo: Papierowy Księżyc
Liczba stron: 421
Kiedy Thomas budzi się w ciemnej windzie, jedyną rzeczą
którą pamięta jest jego imię. Nie wie kim jest ani dokąd zmierza. Jednak to nie
wszystko - kiedy winda się zatrzymuje i drzwi się otwierają jego oczom ukazuje
się grupka dzieciaków, która wita go w Strefie - otwartej przestrzeni otoczonej
murami znajdującej się w samym centrum przerażającego i tajemniczego Labiryntu.
Podobnie jak Thomas, żaden z obecnych tu chłopców nie wie dlaczego tu jest oraz jak się tu dostał. Wszyscy wiedzą natomiast, że każdego ranka, gdy kamienne mury otaczającego ich Labiryntu rozsuną się, zaryzykują swoje życie by się tego dowiedzieć, nawet za cenę spotkania ze Strażnikami - pół-maszynami, pół-bestiami, przemierzającymi jego mroczne korytarze.
Podobnie jak Thomas, żaden z obecnych tu chłopców nie wie dlaczego tu jest oraz jak się tu dostał. Wszyscy wiedzą natomiast, że każdego ranka, gdy kamienne mury otaczającego ich Labiryntu rozsuną się, zaryzykują swoje życie by się tego dowiedzieć, nawet za cenę spotkania ze Strażnikami - pół-maszynami, pół-bestiami, przemierzającymi jego mroczne korytarze.
Jedno jest pewne - uciekaj albo giń...
James Dashner serwuje nam powieść pełną grozy i niepewności
oraz pełną tajemnic, które stawiają więcej pytań niż odpowiedzi. Czemu to
akurat dzieci są w labiryncie i w jakim celu? Czy jest jakieś wyjście? Autor po
przez stopniowe wstrzykiwanie informacji w głowy czytelników, powoduje
pozytywną frustrację, bawiąc się przy tym w kreatora enigmatyczności. Dodatkowo
umiejętnie prowadzi akcję i buduje napięcie przez całą książkę. Zwroty akcji
powodują przyśpieszenie akcji serca i 100% zaskoczenia.
Co się tyczy samych bohaterów. Powieść obfituje w różnorodną
paletę osobowości. Dzieci, aby przeżyć, skonstruowały nowy, samodzielnie
działający organizm społeczny. Podzieliły obowiązki, stworzyły profesje,
wygospodarowały sektory, wyselekcjonowały przywódców oraz skonstruowały własny
język. Dowodzi to temu, że człowiek poradzi sobie w każdej, sytuacji i zrobi
wszystko, aby przeżyć. Na szczególną uwagę zasługuje przede wszystkim
specyficzna gwara stworzona przez nastolatków. Poprzez ten zabieg,
książka zyskuje na oryginalności i zapada w pamięć (no purwa masz rację!).
„Mierz wysoko, wal nisko.”
Zakończenie jest genialne, pan Dashner zastosował jeden z
moich ulubionych chwytów zarówno w książkach, jak i w filmach - wywrócił prawie
wszystko, czego się dowiedział czytelnik do góry nogami i postawił mnóstwo
kolejnych zagadek.
„Więzień labiryntu” to fascynująca powieść, która
przyspieszy bicie serca i podniesie ciśnienie krwi. Mroczny klimat, wartka
akcja, wiele pytań i tak niewiele odpowiedzi… Jest to szalenie intrygujące
połączenie książki sensacyjnej, thrillera, powieści psychologicznej z nutką
fantasy i dystopii. Polecam serdecznie wszystkim spragnionym niecodziennych
wrażeń. Myślę, że nie będziecie zawiedzeni.
Moja ocena 6/6
„Chciałam ci w ten sposób powiedzieć, że gdybyś umarł, to
bym cię zabiła.”
Cytaty z książki „Więzień Labiryntu”
Czytałam ją i jej kontynuacje. Cudowne. Teraz czekam na trzecią część. :D
OdpowiedzUsuń