Sarah J. Maas - "Szklany Tron"

Celaena Sardothien odbywała ciężką karę za swoje przewinienia wystarczająco długo, by przyjąć propozycję, z której nie skorzystałby nawet szaleniec: jej dożywotnia niewolnicza praca w kopalni soli nie musi kończyć się dopiero z dniem jej śmierci, jeśli tylko dziewczyna zdecyduje się wziąć udział w turnieju o miano królewskiego zabójcy. To będzie walka na śmierć i życie, ale Celaenie nieobce są tajniki fachu zawodowego mordercy. Jeśli się jej powiedzie, po kilkuletniej służbie na królewskim dworze odzyska wolność. Jeśli nie – zginie z rąk któregoś z przeciwników: złodziei, zabójców i wojowników, najlepszych w całym królestwie. Szanse na pomyślne przejście wszystkich etapów turnieju są niewielkie, ale Celaena nie ma nic do stracenia.

Pod okiem wymagającego dowódcy straży rozpoczyna przygotowania do starcia z najgroźniejszymi osobnikami królestwa. Wkrótce jednak pojawiają się komplikacje: ginie jeden z uczestników turnieju, a niedługo potem podobny los spotyka innego rywala młodej zabójczyni.

Czy Celaena zdoła dowiedzieć się, kto stoi za tajemniczymi zabójstwami? Czasu jest coraz mniej, a dziewczyna musi mieć się na baczności – zabójca może obrać za kolejny cel właśnie ją. Śledztwo doprowadzi do odkryć, których nigdy by się nie spodziewała. 

Autorka przedstawiła nam niebanalną historię młodej zabójczyni, która pomimo, że morduje z zimną krwią, to nadal pozostaje kobietą. Jest to jedna wielka mieszanka cech. Celaena zmienia się na kartach tej powieści. Zaczyna współczuć i ufać. Doskonale rozumiem tą postać. Gdy była mała przeżyła traumę, potem została zamieniona na maszynę do zabijania, a na sam koniec zdradzona i zesłana do kopalni na dożywocie. Jeżeli ktoś zaakceptuje tą dwubiegunowość, to zdecydowanie będzie się dobrze bawił przy tej książce.

Niestety książka wymaga od nas również akceptowania trójkątów miłosnych. Ostatnimi czasy potępiam takie książki, ale musze przyznać, że akurat w tej książce spodobało mi się. Chociaż miałam swojego typa i jemu kibicowałam. Ten trójkąt był równoboczny o bardzo silnej podstawie J

Akcja pędzi. Gna. Porywa nas od pierwszej strony i nie wypuszcza, aż do samiuteńkiego końca. Czyta się ją przyjemnie. Autorka napisała tę historię prostym i przystępnym językiem. Można odczuć to, że „Szklany Tron” jest dopiero wstępem do większej historii, która ma mieć, aż 6 tomów.

„-Masz straszne blizny-rzekł cicho. Zabójczyni oparła dłoń na biodrze i podeszła do drzwi garderoby. -Wszyscy nosimy blizny, Dorian. Jedyna różnica polega na tym, że moje są bardziej widoczne od innych.”

Polecam tę książkę, wszystkim tym, którzy lubią proste historie i chcą jakoś zabić czas. Nie jest to książka która wstrząśnie waszym światem, ale też nie zanudza na śmierć. Sama mam zamiar sięgnąć po kontynuacje, jeśli zadowoli mnie to w jakim kierunku rozwija się autorka to fajnie, jeśli nie, będzie mi, no cóż, przykro, bo "Szklany Tron" jest jedynie wstępem i to czuć.

Moja ocena to 6/6

Cykl "Szklany Tron":

1. "Szklany Tron"
2. "Korona w Mroku"
3. "Dziedzictwo Ognia"
4. "Królowa Cieni"
5. "Empire of Storms"

Tytuł Oryginalny : Throne of Glass

Wydawnictwo: Grupa Wydawnicza Foksal

Liczba stron: -

Cytaty z książki „Szklany Tron”